Temperatura powietrza w strefie przebywania ludzi stanowi pierwszą, dość wiele mówiącą podstawę oceny klimatu pomieszczenia, szczególnie wtedy, gdy działanie ogrzewania ogranicza się tylko w niewielkim stopniu (stan ustalony). Założeniem jest tu prawidłowy pomiar za pomocą specjalnego, termometru. Termometr ten powinien być chroniony przed promieniowaniem za pomocą pokrycia ścianek naczynia srebrem albo rodem – nie zaś za pomocą specjalnej osłony. Termometr powinien być zawieszony swobodnie w strefie przebywania ludzi, tj. na wysokości ok, 1,5 m nad podłogą. Powinien być zasłonięty przed wpływami cieplnymi oraz oddziaływaniem oddechu podczas odczytywania (szyba z celuloidu). Zbyt mało uwagi przywiązuje się do tego, że termometr zawieszony na zewnętrznej ścianie albo umieszczony w strefie bezpośredniego wpływu urządzeń ogrzewczych nie może podawać prawidłowych wskazań. Bliższe wskazówki Ol liczbie i rozmieszczeniu punktów pomiaru temperatury przy badaniach odbiorczych zawierają wytyczne VDI-Liiftungsregeln, DIN 1946 Na pytanie o właściwą – z punktu widzenia fizjologii cieplnej – temperaturę powietrza w pomieszczeniu, nie można z wielu powodów udzielić odpowiedzi ścisłej, w wąskich granicach normatywnych. Jeśli, jako punkt wyjścia przyjmie się ocenę subiektywną – na przykład na podstawie licznych odpowiedzi ankietowych – wtedy wyniki oceny różnią się – ze wspomnianych już powodów – zarówno między poszczególnymi osobnikami, jak również dla tej samej osoby w różnych okresach czasu. Nawet przy temperaturze powietrza równej 20 oc i przyjmowanej zwykle jako normalna, tylko około 45% mężczyzn i 40% kobiet podało swe wrażenie Jako neutralne w znaczeniu dobrego samopoczucia cieplnego. Szerokość rozrzutu pięciu zaznaczonych za- kresów samopoczucia powinna w Niemczech osiągnąć podobne wymiary, nawet wówczas, jeśli położenie zakresów byłoby wskutek odmiennych zwyczajów w ubieraniu się. W związku z tymi subiektywnymi ocenami należy zaznaczyć, że temperatura powietrza oceniona jako najbardziej odpowiadająca, nie zawsze musi być jednakowa z temperaturą optymalną pod względem fizjologii cieplnej i najkorzystniejsza dla ogólnego stanu zdrowia. Jest rzeczą znaną, że palacz kotłowy – aby nie narażać się na narzekania – woli palić intensywniej niż przewidują wytyczne. Zgodnie z doświadczeniem, przekroczenie na przyklad o 2-:–3 st. C temperatury powietrza w pomieszczeniu, która dla pomieszczeń mieszkalnych, biurowych i szkolnych powinna wg normy DIN 4701 wynosić 20 st. C, jest kwestionowane o wiele rzadziej niż obniżenie temperatury o tę samą wartość. Wątpliwe jest, czy tendencja do przekraczania określonych wartości normowych i mniej lub więcej nieświadome przyzwyczajanie się do tego jest dla zdrowia korzystne. U odbiorców, którzy płacą za ciepło, można ograniczyć przegrzewanie pomieszczeń, jak również zwykle niekorzystne dla klimatu pomieszczenia i nie ekonomiczne otwieranie okien na dłuższe okresy czasu, w celu regulacji temperatury przegrzanego pomieszczenia, stosując liczniki ilości ciepła, które umożliwiają ocenę podziału kosztów, oraz rozliczenie ciepła dla ogrzewania, zgodnie z jego zużyciem. Z punktu widzenia fizjologii cieplnej, temperatury powietrza wyższej niż 20 st. c są potrzebne jedynie dla osób chorych i starszych, u których gospodarka cieplna ustroju nie mieści się w ramach opisanego poprzednio normalnego procesu oddawania ciepła. Należy jednak podkreślić wyraźnie, że szczególnie czynniki klimatu pomieszczenia, a więc temperatura powietrza – temperatura powierzchni otaczających – prędkość powietrza, nie mogą być oceniane jako, wielkości same w sobie, lecz jako wielkości kompleksowe. Wspomniana wartość temperatury 20 oc jest słuszna tylko wtedy, gdy temperatura powierzchni otaczających pomieszczenie jest prawie taka sama i gdy nie ma żadnych wyraźnych ruchów powietrza. W następnych rozdziałach będą przedstawione te obustronne powiązania i w miarę możności będą one ujęte liczbowo. [hasła pokrewne: taśmy mosiężne, Rury aluminiowe, cięcie cnc ]
Tags: cięcie cnc, Rury aluminiowe, taśmy mosiężne